Zoals Michel van Egmond ooit mooi schreef: “Vraag honderd voetballiefhebbers naar het laatste elftal dat de UEFA Cup won en meer dan de helft vergeet Gyan. Vraag het honderd Feyenoord-supporters en dat aantal zal te verwaarlozen zijn.”
Chris Gyan is gemaakt voor de Rotterdammer in het algemeen en de Feyenoord-supporter in het bijzonder. Strijdlustig. Vastberaden. Een werker. Een gek ook, maar wel een gek die gewoon normaal doet.
Van zijn komst in 1997 tot zijn vertrek in 2006 was hij bijzonder geliefd onder de aanhang. Chris Gyan was een speler met wie de supporters op de tribune zich konden identificeren. Sterker: Chris Gyan wás een supporter.
Nooit klaagde hij over zijn reserverol, die hem als een schaduw achtervolgde. Altijd toonde hij honderd procent inzet wanneer hem speelminuten waren gegund.
Tram
In zijn eerste seizoen in Rotterdam, nog maar amper gewend aan het feit dat Nederlanders tegen zijn verwachting in geen Engels maar Nederlands spraken, kwam hij steevast met de tram naar het stadion. Zo aanraakbaar waren ze het zelfs in Rotterdam niet gewend.
Chris Gyan bezit een soort nederigheid die men bijna kon interpreteren als een rechtstreekse aanklacht tegen de arrogantie van de Amsterdamse rivaal.
Als Ronald Koeman de spelersbus instapte stond Gyan op om zijn plaats aan te bieden. Als de bus aankwam op de plaats van bestemming haastte Gyan zich naar de kofferruimte om Koemans tas te sjouwen. Als supporters een kwartier lang zijn naam scandeerden, zwaaide Gyan een kwartier lang terug.
God
Maar meer nog dan nederig en loyaal is Chris Gyan gelovig. De voornaam van Christian Gyan is ook meteen een alleraardigste beschrijving van de persoon Christian Gyan.
Praten deed hij vooral met God. En als het niet mét hem was, dan was het wel óver hem.
Helaas is Gyan minstens zo goedgelovig als gelovig. Het bracht hem in de financiële problemen. Makelaars, zogenaamde vrienden en zakenpartners: Gyan vulde iedere opgehouden hand die hij tegenkwam, totdat zijn eigen portemonnee leeg was.
Na zijn vertrek bij Feyenoord kwam er niet veel geld meer binnen. Gyan belandde in de kelder waar matige maar bij het Legioen geliefde voetballers worden bewaard zodra ze het warme bad van De Kuip verlaten. Hij speelde nog onopvallende rollen bij Excelsior, het Welshe Wrexham en bij TPS Turku en RoPS Rovaniemi in Finland.
Eenmaal gestopt met voetballen keerde hij terug naar Nederland. En werd het stil. In een interview met Feyenoord Magazine onthulde Gyan in 2011 dat hij dankzij Feyenoord een baan had gekregen bij een sponsor. Als havenarbeider. Nog geen tien jaar nadat hij als basisspeler de UEFA Cup-finale speelde en won sjouwde Gyan dozen ingevroren visfilets in de Rotterdamse haven.
Hoe het hem sindsdien verging was lange tijd een groot vraagteken. Zijn laatste post op Facebook is een slecht genomen foto van een haven, uit 2012. Op zijn profielfoto staat Gyan, grijs gilet en een losjes geknoopte das, met zijn ogen bijna gesloten en zijn handen in zijn zakken.
Het tabblad Info biedt meer aanknopingspunten. Favoriete film: The Life of Christ. Favoriete boek: de Bijbel. Ook bij zijn vind-ik-leuks: een verzameling fansites van Feyenoord. Chris Gyan is verworden tot de supporter die hem altijd zo waardeerde.
In augustus van 2017 presenteerden Gyan en Michel van Egmond hun boek: King, de vele wederopstandingen van Chris Gyan. Een deel van de opbrengst komt ten goede aan de oud-Feyenoorder.
? | Chris Gyan genoot gisteravond te midden van oud-ploeggenoten met volle teugen tijdens de presentatie van ‘King’.https://t.co/s9YU3rr5ei
— Feyenoord Rotterdam (@Feyenoord) 29 augustus 2017
